Bir gün birde bakarsın ,bir sabahın köründe, şehrinden kaçmak düşer payına.

Burkulursun ve en derinden bir sancı vurur ansızın.

Tuzla buz olur yine herşey,

Uçurum şarkıları söylemek geliyor içimden dağları,sınırları aşarken

Tutmuyorsun, düşüyorum olduğum sürgün şehrinden.

Sürgün olmak; kalbinden önce, sonra kendinden.

Hele birde ülkemsen katlanılmaz

Sürgün ki, şiirlerimde geçen alelade bir kelimeydi,

Seni ardımda bıraktığımda en acı anlamını yüklendi.

Bir ölmek kaldı geride, korkuyorum.O’da sensiz mi?