Alıştım ya illegal sınırlar aşmaya bir kere,

Daha paklamaz beni sıradan havalar.

Gecenin saat üçünde,

Bilmem kac bin killometre ötede.

Yatarırlarken devriyeler beni yere;

Ayaklarımda zincirli bukağılar,

Elimde kelepce.

Dert mi sayılır bu?

Hiç de bile!

Yılların alışkanlığı, künyeler sanki bedenimde.

Üzerime kapatılıp da üşüdüğümde, demir kapı

Anladım gurbeti, esaretimi.

Yine yuvadan ayrı bir yerde,

Yine şafağa yaķın, karanlıkta.

Aklımda çocukluğumdan kalma soğuk acılar,

Travma bu zamanı bekler de hortlar.

Iki gün,koca iki gün cok üşüdüm,

Kalbime tutundum da avundum.