-Bipoları savdık kişilik bozukluğu olan çıktı.Bilsem psikoloji okurdum.

-…

Her dert anlatanı dinleyerek rahatlamasını sağlamaya çalışmak resmen ateşle oynamakmış. Bu tür hadiseler çok yaşanmaz belki ama, yaşanınca işler zıvanadan çıkabiliyor. Bipolar bozukluğu olan ve ilaçlarını doktorunun haberi olmadan bırakan biriyle bir süre vakit geçirdim, sonrasında ise Anton Çehov’un doktor öykülerinden birinde bahsettiği; akıl sağlığı yerinde olmayan biriyle hastahanede fazla meşgul olan  bir doktorun, nihayetinde deli diye kendisinin hastahaneye kapatılması; gibi bir akıbetle karşılaşıyordum az daha.

Şaka bir yana delirmedim ama delirtilebilirdim. Akıl sağlığı yada ruhsal sağlığı bozuk biri ile yaşamak gerçekten büyük sabır isteyen bir olay. Kim bilir yakınları neler çekiyordur diye düşünmeden edemiyorum. Bizim ülkemizde, artık insanların birçoğu antidepresanlarla yakından tanışıyor. Ekonomik problemler, sosyokültürel değişim, kuşaklar arası çatışmalar vs. herkesin üzerinde farklı etkilere neden oluyor şu yıllar itibariyle. Bilirsiniz, yaygın anksiyete bozukluğu, obsesif kompulsif bozukluk, panik atak vs. gün geçtikçe daha da çoğalıyor. Herkesin aşağı yukarı böyle bir tanıdığı var. Gizlese de bir şekilde ortaya çıkıyor. Çevrenin bu konuda ki tepki ve değerlendirmesi ise genelde,ilgilenme, sahip çıkma, moral verme şeklinde oluyor. Ama gel gelelim şizofreni ve bipolar bozukluk kesinlikle öyle değil. Bu rahatsızlıklarla ilgili net bilgisi olmayan ve uygun tavır geliştiremeyecek birilerinin,rahatsız olan bu kişilerin hayatlarının içine kadar girmesi çok sıkıntılı, hatta tehlikeli bir durum bana kalırsa. Bu durumlarda yapılacak en mantıklı şey, hastanın ailesine, yakınlarına manevi destek sağlamak. Başka türlü durumda hasta sizi de dibe çekebiliyor.

Söz konusu alanla ilgili uzmanlığım yok . Bu yüzden yaptığım değerlendirme, yaşadığım bir örnek hasebiyle sadece şahsımı bağlıyor. Bipolar bozukluğu olan birisi ile bir süre yakın arkadaşlık yaptım. Sonu hastahanede bitti.İlaçlarını bırakma, mani atağı geçirme ve intihara kalkışma nihayetinde ise sonu hastahanede yaklaşık 4 ay yatmak suretiyle biten bir süreç. Benim açımdan süreç hastahanede bitti. Şahıs ise şimdilerde doktor kontrolünde ve dışarıda. Bense uzağındayım artık.Uzak duruyorum.

Şimdilik tavsiye sadedinde kalsın yazdıklarım.  Neler yaşadığımızı bilahere anlatmayı düşünüyorum.O zaman demek istediğimi tam olarak anlarsınız.

Sağlık ve Mutlulukla kalın.