Özgürlüğün tadını amerikada cikarmak ,aynı sekilde derin bir iç yalnızlığında.Söylemiştim ya sana, bir arkadaşım var cafesi olan.Onun yanındayım. Hatta gece de onda kaldım.İyi birsey ,insanın dostlarının olması.Yanında olmaları güzel yani.Yaninda olmasalarda, kimilerinin varlıkları güzel sen gibi. Şimdi ben bu yalnızlığı, dostlarımla yazarak paylaşmak zorundayım. Kendi kendime çalıp oynar gibi. Oysa daha geçen sene bu yazdıklarıma benzer şeyler yazınca bir cevapda alabiliyordum. Şimdi bundan mahrum olmak kötü hissettiriyor.

Hicbir ülkeye sığmıyorum artık. Her geçen gün daha ağır.iklimler bile yabancı. Bilmem kaç mevsim , kac şehir gectim.Yürümediğim sokak kalmadı. Varmak isteğim yerdrn çok uzaktayım artık. İnancım kalmadı. Yok o eski ben artık. Birşeyimde yok.