Ne yanar kimse bana âteş-i dîlden özge
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı (Fuzuli)

Her gecenin sabahına varmak için meşgale aramaktan yorgun, bitap halim. Bu gecede öyle geçiyor. Yarıladım sayılır yine. Uykusuzluğuma kimseyi ortak etmeye niyetim yok, bu yüzden sessizim.

Sevda çıkmazlarından dönüp gecelere katıldım. Hal-i hazinim tam mevsimi hazan ki, zaten mevsim de hazan. Sarardı yapraklarım,ötemde saçlarıma düşen kırağılar gibi karlı şehirler. Beni bekliyor soğuklar,korkularımla. Bitmiyor yollar.

Çok yoruldum,inanın çok.Takatim yok,kararım yok.

Affınıza sığınarak, biraz ara….